Na kursie ugruntowaliśmy wiedzę teoretyczną na temat anatomii i biomechaniki stawu skokowego i stopy oraz umiejętność praktycznego wykorzystywania w zakresie anatomii palpacyjnej.

Zostaliśmy przeprowadzeni przez cały proces diagnozowania dolegliwości bólowych w obrębie stopy i stawu skokowego.

Omówione zostały plany terapii dla najczęściej spotykanych problemów takich jak: ostroga piętowa, Neuralgia mortona, zespół kanału stępu, Neuralgia Baxtera, Jogger’s foot oraz postępowanie po urazie skrętnym stawu skokowego w każdej z faz.                                                                 

Celem szkolenia było pogłębienie wiedzy i umiejętności praktycznych z zakresu rehabilitacji i terapii stawu kolanowego. Skupialiśmy się na poszerzeniu umiejętności z zakresu diagnozowania i leczenia stawu kolanowego. Zapoznaliśmy się również z możliwością leczenia zachowawczego oraz z postępowaniem rehabilitacyjnym po zabiegach chirurgicznych w obrębie tego stawu.

Szkolenie, w którym mieliśmy przyjemność uczestniczyć, łączyło techniki pracy narzędziowej z szeregiem technik manualnych, skierowanych na rodzaje patologii tkanek powierzchownych i głębokich, wyznaczanych w medycynie manualnej. 

Pinoterapia może stanowić zarówno osobną metodę terapeutyczną, jak i być wykorzystywana jako uzupełnienie diagnostyki funkcjonalnej lub terapii manualnych w innych koncepcjach, stosowanych lub poznanych wcześniej. Podczas kursu szczególny nacisk kładliśmy na wnioskowanie kliniczne. 

Pinoterapia znajduje swoje zastosowanie w terapii szeregu schorzeń ortopedycznych, neurologicznych a także w ostrych i przewlekłych zespołach bólowych, np. w urazach, kontuzjach, zespołach przeciążeniowych. Może być również stosowana jako element kompleksowej terapii zaburzeń funkcjonalnych. Jest dostosowana do pracy z pacjentem niemal w każdym wieku.

Celem kursu było zapoznanie z zasadami skutecznego stosowania tej formy terapii, poszerzenie wiedzy teoretycznej z zakresu neurofizjologicznego mechanizmu działania, protokołu postępowania, wskazań oraz przeciwwskazań do terapii.

Podczas kursu ugruntowaliśmy wiedzę na temat efektywnych technik leczenia problemów mięśniowo-powięziowych oraz dolegliwości bólowych, omawialiśmy nową klasyfikację urazów mięśniowych (uwzględniającą problemy funkcjonalne mięśni), właściwego dawkowania zabiegu oraz umiejętnego wprowadzania progresji bodźcowania w zależności od stanu i reaktywności pacjenta.

Kluczem do efektywnego igłowania jest znajomość anatomii, dlatego wiele uwagi poświęciliśmy na palpację poszczególnych mięśni i lokalizowanie struktur nerwowo-naczyniowych.

Na kursie omówiliśmy techniki igłowania powierzchownego (SDN) i głębokiego (DDN) do stymulacji śródmięśniowej, przedstawiamy protokół postępowania wspomagający efekt igłoterapii oraz dowiedzieliśmy się, w jaki sposób łączyć igłoterapię z innymi formami terapii.

Podczas kursu dowiedzieliśmy się jakie korzyści niesie ze sobą ultrasonografia w pracy fizjoterapeuty. Ultrasonografia pozwala ponadto na uwzględnienie aktualnego stanu tkanek w dobraniu optymalnego sposobu terapii oraz poziomu obciążenia i progresji programu ćwiczeń fizjoterapeutycznych. Sonofeedback z kolei jest nowoczesną formą fizjoterapii z wykorzystaniem aktualnej informacji z obrazu USG na temat biomechaniki wykonywanego ruchu i służącej optymalizacji, poprawności wykonywanego przez pacjenta ćwiczenia. Umożliwia on również wizualizację pracy określonej grupy mięśniowej.

Celem kursu było poszerzenie wiedzy i umiejętności praktycznych potrzebnych do pracy podczas masaży. Dzięki kursowi poszerzyliśmy wiedzę w zakresie:

• masażu segmentarnego jako specyficzna forma leczenia stanów chorobowych tkanek miękkich pochodzenia odkręgosłupowego
• drenażu limfatycznego – jako forma masażu ręcznego stosowana podczas leczenia obrzęku.
• masażu izometrycznego – możliwy do wykorzystania u pacjenta oraz sportowca.
• mobilizacji tkanek miękkich – jako bezpieczna alternatywa dla masażysty podczas likwidowania stanów przeciążeniowych i chorobowych struktur anatomicznych układu ruchu.

Podczas kursu omawiane były poszczególne przypadki/dysfunkcje, sposoby wykonania aplikacji oraz uzasadnienia ich zastosowania.  W czasie kursu otrzymaliśmy teoretyczną i praktyczną wiedzę tak aby od razu po ukończeniu szkolenia wykorzystywać nowo poznane metody i techniki w swojej pracy z pacjentem/zawodnikiem.W części praktycznej  wykonaliśmy po kilka aplikacji:

• paliczkach ( uszkodzenie aparatu więzadłowego w wyniku podwichnięcia, korekcja, wzmocnienie stabilizacji),
• nadgarstku (stany przeciążeniowe, urazy z uszkodzeniem aparatu więzadłowego, cieśń nadgarstka),
• łokciu ( łokied tenisisty, łokied golfisty, uszkodzenie aparatu więzadłowego),
• barku ( urazy więzozrostu barkowo-obojczykowego, zespoły przeciążeniowe okolicy stawu ramiennego),
• stopie ( entezopatia rozcięgna podeszwowego, ostroga piętowa),
• st. Skokowym (skręcenie st. skokowego, uszkodzenie ścięgna Achillesa, niestabilnośd dystalnej części podudzia),
• kolanie (uszkodzenie więzadeł st. kolanowego, dysfunkcje w obrębie rzepki, zespół bocznego przylegania/zbaczania rzepki, kolano skoczka, chondropatia i chonodromalacja rzepki.
• bóle pleców, bóle mięśni grzbietu
• aplikacje dodatkowe ( propozycje ze strony słuchaczy np: aplikacje drenażu limfatycznego)